De beste wensen!

Iedereen een gelukkig en gezond 2005 toegewenst!

“Groete in die Feestyd”

Bedankt voor de vele kerstgroeten!
Ook hier in Robertson is het dagelijkse leven nu zo ongeveer tot stilstand gekomen i.v.m. Kerstmis en Nieuwjaar. Wij hebben een fijne kerst gehad, ondanks het feit dat deze dagen nogal beladen zijn; Rita had traditiegetrouw de nodige kerstdecoraties in elkaar geknutseld, en we hebben zowel in de voor- als achtertuin wat kerstverlichting opgehangen.

Één van Rita's kerststukjes

Op kerstavond waren we uitgenodigd bij vrienden die ook op Klaas Voogds wonen, op een paar honderd meter van ons nieuwe stekkie. Het is daar traditie dat personeel plus familie kerstliederen ten gehore komen brengen:

The Klaas Voogds Christmas Singers

Op eerste kerstdag is er met gezamenlijke inspanningen een kompleet kerstdiner in elkaar gedraaid. Het menu bestond uit:

• Garnalen cocktail
  
• Varkensrollade
  Gebakken aardappels
  Bloemkool
  Slaai
  
• Traditional Christmas Pudding

Kerstavond 22:00 uur

Op 2e kerstdag zijn we wat rond gaan rijden, het plan was om naar Montagu te gaan, dan naar Barrydale, via de Tradouw-pas naar Swellendam, en weer terug. Dat plan verliep in eerste instantie prima, maar toen we in de bergen terecht kwamen werden de omstandigheden steeds moeilijker. Eerst kregen we te maken met meer er meer stenen en rotsen op de weg, maar we konden er nog steeds door. Maar op een gegeven moment hield het op.

De weg is weg (1)

De weg is weg (2)

Dit is alles het gevolg van de wolkbreuk die we vorige week hebben gehad. Er zat niets anders op dan omkeren en terug rijden zoals we gekomen waren.

De eerste visite is gearriveerd!

Ondanks de barre weersomstandigheden waren we gisteravond op tijd op het vliegveld in Kaapstad om onze eerste gaste te verwelkomen. Vanmorgen om 02:00 uur waren we weer terug in Robertson. Tonny heeft ons bedolven onder cadeautjes, van haarzelf, en meegegeven door familie en vrienden.


Tussen de buien door even gauw een fotootje gemaakt.


We zijn gelijk begonnen met een inburgeringcursus.

Iets minder vonden we het dat we gisteren en vandaag een fors portie Nederlands weer over ons uitgestort kregen. Dus voor de mensen die plannen hebben om ons met een bezoek te vereren: cadeautjes zijn altijd welkom, maar het weer lekker thuislaten!

Stormreën tref Wes-Kaap (Die Burger: 23 – 1 - 2004)

Die motor is meegesleur in Voortrekkerstraat op Robertson

KAAPSTAD. - Die hemelsluise is gister behoorlik bo dele van die Wes- en Oos-Kaap oopgetrek en 'n watermassa het motors meegesleur, huise beskadig en winkels en kampeerterreine oorstroom.
Veral Robertson het erg deurgeloop toe 176 mm reën op dié dorp uitgesak het. Talle winkels en huise is oorstroom en reddingswerkers moes trekkers inspan om motors wat in die watermassa vasgevang is, na veiligheid te sleep.
Volgens voorspellers van die weerdiens kan reën tot Saterdag in die ooste van die land verwag word.
Vir die dorre Kaapse metropool word egter geen reën vir die volgende paar dae voorspel nie.
Mev. Tolla van der Westhuizen, bestuurder van die winkel by die Shell - motorhawe in Voortrekkerstraat op Robertson, het gesê die reën het gister omstreeks 09:00 daar begin val.
"Ek het in my lewe nog nooit so iets aanskou nie. Die strate het soos die see gelyk - kompleet met branders. Die sterk waterstroom het 'n swaar yskas in die winkel sowat 2 m verskuif."
Volgens mnr. Johan du Toit, eienaar van die winkel, word skade aan sy winkel en die motorhawe op sowat R200 000 geraam.
"Ek het nie verwag dit sal só erg lyk nie - 'n mens kan nie die water keer nie."
Me. Kaashiefa Gallantt van Grassy Park was vir 'n sakebesoek op Robertson toe die water haar in haar motor vasgekeer het. "Ek het paniekbevange geraak toe ek die deur oopmaak en die water by die motor instroom."


TAKING STOCK: Kathleen Jansen tries to salvage what's left of her home in Robertson after heavy rain drenched the town. (Denvor de Wee, Die Burger)

Talle huise in die woonbuurt Droëheuwel op Robertson het oorstroom. Mev. Kathleen Jansen was met haar kinders in dié woonbuurt tuis toe die water hul huis tref. Haar kombuis is erg beskadig.
'n Vriendin van haar, mev. Regina Pietersen, het gesê: "Ek het in my deur gestaan toe die water in die pad afkom. Mense se besittings is in die stroom meegesleur."
Mnr. Kobus Bender, wat 'n winkel op die dorp bestuur, het gesê die water het "soos 'n rivier in die straat" voor sy onderneming verbygeloop. In sommige strate het die water bo-oor motors se enjinkappe gestroom. Die dorp was ook tydelik sonder krag nadat die elektrisiteitstoevoer deur die storm afgesny is.
Die polisie, die plaaslike nooddienste en die weermag het 'n gesamentlike operasiesentrum by die dorp se kommando-hoofkwartier op die been gebring om die rampbestuur van daar te koördineer.
Mnr. Seon Swartz, onderhoof van die Breërivier-Wynland-verkeersdepartement, het gesê die R60 tussen Robertson en Worcester moes gister vir drie uur gesluit word.
"Die pad was omstreeks 11:30 gesluit nadat swaar reën die pad oorstroom het. Dit is weer teen omstreeks 13:30 oopgestel. Dit was die enigste pad in die streek wat gesluit moes word."
Die munisipaliteite het ook kampeerders by die Silwerstrand-oord wie se woonwaens oorstroom is, van kos en verblyf voorsien.
Mnr. Cobus Dowry, Wes-Kaapse minister van landbou, het gesê hoewel sy departement dankbaar is vir die verligting wat die reën vir die droogte-geteisterde streek gebring het, is hy baie besorg oor die skade wat aangerig is.
Sy departement behoort vandag duidelikheid oor die omvang van die skade vir die Wes-Kaapse landboubedryf te hê.
Die Oos-Kaap het besonder swaar onder die stormweer deurgeloop. 'n Man het in Port Alfred verdrink en op Kamesh is 'n man dood toe hy oor 'n laagwaterbrug geloop en deur 'n rivierstroom meegesleur is. In Port Elizabeth het rampbestuurpersoneel gesê daar is nie 'n enkele gebied van die Nelson Mandela-metropool wat nie oorstroom is nie.


Einde krantenartikel.

Wij hebben het noodweer redelijk goed doorstaan. Ik moest gisterenmorgen al vroeg in Kaapstad zijn, en op de terugweg heb ik zo’n 200 km om moeten rijden om thuis te komen. De tuin was wel helemaal ondergestroomd, maar in huis was alles gelukkig droog. Alleen bleek het dak van de garage een beetje te lekken, de vloer was gedeeltelijk nat. Daar staat een belangrijk deel van onze inboedel opgeslagen, en we kunnen nog niet goed inschatten of er schade is. De garage staat namelijk helemaal vol met meubels en dozen, om erin te komen moet je er eerst iets uithalen (en buiten zetten). Vandaag regende het nog steeds dus we hebben besloten om beter weer af te wachten om eventuele schade op te nemen.

De naam

We krijgen veel vragen over de nieuwe naam van de weblog, voornamelijk:

• Wat betekent “Mallowdeen?”
• Hoe komen jullie aan die naam?

De eerste vraag is heel kort te beantwoorden: Niks. Mallowdeen is een samenraapsel van letters wat in geen enkele ons bekende taal een bestaand woord vormt.

De tweede vraag is niet zo simpel te beantwoorden, maar ik zal proberen om het zo kort en duidelijk mogelijk te houden.

Vanaf het begin van ons Afrika-avontuur beseften wij terdege dat er risico’s kleven aan het opofferen van je spaarcenten aan de verwezenlijking van je droom om een eigen zaak te beginnen in een ver land als Zuid Afrika. We hebben van redelijk dichtbij gezien hoe het in het buurland Zimbabwe totaal onverwachts verschrikkelijk mis kan gaan. Daarom hebben we al gelijk in het begin besloten om een bedrijf met beperkte aansprakelijkheid (zo heet dat hier, ongeveer hetzelfde als in Nederland een Besloten Vennootschap) te stichten. In het kort komt het er op neer dat, als er iets mis gaat, wij alleen aansprakelijk zijn voor dat gedeelte wat wij in het bedrijf gestoken hebben. Zo’n (lege) BV koop je hier in ZA van de plank, en hebben altijd heel vreemde namen om er zeker van te zijn dat het geen bestaande bedrijfsnaam is. Wij konden kiezen uit een hele reeks van namen die absoluut nergens op sloegen, waaronder Mallowdeen. Daar kozen wij voor want wij vonden dat wel leuk klinken, maar het was eigenlijk helemaal niet belangrijk. Die naam was alleen maar belangrijk voor de belastingen, de naam waaronder je onderneming uitoefent kies je zelf. Daarom hebben we tot vorige maand alleen gesproken over “Three Hills”, dat was de naam waaronder we zouden gaan werken.

Inmiddels zijn ook een aantal zaken als de aanvraag voor een verblijfsvergunning in een stroomversnelling geraakt, en we moesten een kleine twee weken geleden plotseling met een ondernemingsplan op de proppen komen. Dat hadden we al goed voorbereid, alleen stond daar “Three Hills” boven, en we hadden ongeveer 24 uur om met een nieuwe naam te komen. In eerste instantie zijn we gaan kijken naar de oorspronkelijke naam van het perceel wat we gingen kopen. Dat maakte vroeger deel uit van een grote boerderij die “Rietvallei” heette. Maar die naam is allang ingepikt door een wijnkelder hier in de buurt. Wij konden zo snel niets zinnigs bedenken, dus heb ik (onder tijdsdruk) in het ondernemingsplan “Three Hills” overal vervangen door Mallowdeen. En eigenlijk vonden we allebei dat die naam wel wat had, maar er moest nog iets achter komen. “Mallowdeen B&B” loopt niet echt lekker. Rita kwam met het idee om “Garden” in de naam op te nemen, we gaan tenslotte weer een mooie tuin creëren. “Mallowdeen Garden” loopt ook niet echt lekker, maar toen kwam al heel snel “Mallowdeen Gardens” bovendrijven.

En zo is het gekomen….

Tekeningen

We hebben de vorige eigenaar om tekeningen van het huis gevraagd, want we willen een goede indruk krijgen hoe een en ander ingedeeld is, en hoe dat we een en ander eventueel zouden kunnen veranderen. Tekeningen van het huis bleken er niet te zijn, dus hebben we met grote stappen door en om het huis en bijgebouwen gelopen, en wat aantekeningen gemaakt. Vervolgens zijn we achter de computer gekropen en op basis van de aantekeningen en foto’s die we genomen hebben, zijn we gekomen tot het volgende globale plaatje van de indeling:


Plattegrond huis

Tekeningen van het stuk grond waren er wel, gedateerd 7 augustus 1907, en de afmetingen waren gespecificeerd in “Cape Feet”. Navorsing bracht aan het licht dat er in één meter 3,176034 kaapse voeten gaan, en met deze kennis hebben we het perceel uit weten te tekenen:


Plattegrond perceel

De afstand tussen de puntjes is 10 meter, om een beetje een indruk te geven van de verhoudingen. De bovenkant van het plaatje grenst aan de (onverharde) weg, en rechts ligt ongeveer het noorden.

Nog een paar foto’s:

Vandaag zijn we nog maar eens naar ons nieuwe onderkomen gaan kijken, om een beter idee te krijgen waar we aan gaan beginnen. Grofweg hebben we de maten van alle vertrekken opgenomen, zodat we een soort van plattegrond kunnen maken. Uiteraard hebben we een groot aantal foto’s gemaakt, en hier een kleine selectie:


Nella, Pat Busch, en één van de nieuwe trotse eigenaren.

Nella (links) is een verhaal apart. Ze is 88 jaar, leeft daar helemaal alleen, en rijdt nog auto. Ze huurt het huis van de man rechts op de foto, Pat Busch, van duitse afkomst, grootgrondbezitter.


Op de koffie bij Nella.

Het mag duidelijk zijn dat we aan de keuken nog wel iets willen veranderen… We drinken hier overigens “kits-koffie”, Zuid-Afrikaans voor oplos-koffie.


De Woonkamer

De voordeur komt rechtstreeks midden in de woonkamer uit, iets wat hier vroeger heel gebruikelijk was.


De voorkant van het woongedeelte (en van Rita)

De indeling van het originele woonhuis is heel simpel, het is 15 meter breed en 8 meter diep. Dat is op de foto vanaf links tot de bloempot tussen Rita en de boomstam. De breedte van 15 meter is binnen verdeeld in 3 gelijke gedeelten: een keuken, een woonkamer, en een slaapgedeelte. Het komt er op neer dat we een (woon)keuken hebben van 8 x 5 meter. De meest linkse deur op de foto komt uit in de keuken. De deur in het midden komt uit in de woonkamer (ook 8 x 5 meter), en rechts daarvan is het slaapgedeelte van wederom 8 x 5 meter. Dit gedeelte is in tweeën gedeeld, zodat er vanuit de woonkamer 2 deuren naar 2 slaapkamers lijden, ieder zo’n kleine 4 x 5 meter. Dit complementeert eigenlijk het originele woonhuis, wat één van de oudste gebouwen in het gebied is. De muren zijn zeker een halve meter dik, de houten plafonds zijn zeker 3 meter hoog, de binnendeuren zijn puur antiek, en de vloeren (behalve de keuken) zijn van hout.
Dit woonhuis willen we zoveel mogelijk in de originele staat laten

Links van de bloembak tussen Rita en de boomstam is een aanbouw van zo’n 7,5 x 7 meter, bestaande uit een badkamer van 7,5 x 2,5 meter en een slaapkamer van 4,5 x 7,5 meter, met een deur naar de patio.

Overigens, de boom die zo prominent in onze voortuin staat, is een z.g. peperboom, meer als 100 jaar oud.


De (voormalige / toekomstige) oprijlaan.

Dit is een dubbele rij olijvenbomen, die ooit de oprijlaan omzoomden. Inmiddels is die oprijlaan helemaal dichtgegroeid door gebrek aan onderhoud, maar één van onze eerste projecten wordt om deze originele oprijlaan in ere te herstellen.


Waenhuis en woonstel

De rechterkant bestaat uit een z.g. “waenhuis” en een “woonstel”. Het waenhuis (wagenhuis) is een open ruimte van 14 x 8 meter, ook weer meer als 100 jaar oud, en daaraan is een woonstel gebouwd, een soort van appartement met woonkamer, slaapkamer, keukentje, van totaal 14 x 6 meter.


De huidige tuin.

Zo ziet de tuin er op dit moment uit.


Hier moeten we nog iets voor verzinnen


Hier ook.

Wat gaan we er mee doen...

In grote lijnen zijn de plannen nog steeds hetzelfde, we willen een aantal gastenverblijven bouwen, een zwembad, een tennisbaan, etc. Maar eerst gaan we het huis opknappen, waarbij we het zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat willen laten. Nieuwe badkamers gaan er zeker komen, en aan de keuken moet ook wel het een en ander gedaan worden, maar er worden geen muren uitgeslagen of zo. De grote uitdaging wordt echter om de ruim 6 hectaren grond om te scheppen in een mooie tuin, met daarin de gastenaccommodatie. Deze keer hebben we volop water tot onze beschikking, dus met het ontwerpen van de tuin kunnen we onze fantasie de vrije loop laten. Bijna het hele perceel is omgeven door boom- en wijngaarden, dus dat zou heel erg mooi kunnen worden, denken we.
We denken dat de locatie zodanig is dat gasten zich niet hoeven te vervelen, in onze directe omgeving is van alles te beleven:

Klaas Voogds Game Reserve: http://www.patbusch.co.za/
Soekershof Walkabout: http://www.soekershof.com/
Sheilam Cactus Garden
Rusticus Antique Wine Cellar: http://www.patbusch.co.za/
Fraai Uitzicht 1798: http://www.fraaiuitzicht.com/
Kranskop Private Celler: http://www.wine.co.za/Directory/Winery.aspx?PRODUCERID=4693

Dit alles is binnen loopafstand, en we zitten natuurlijk midden in de Robertson Wine Valley, die weer deel uitmaakt van de Route 62, de langste wijnroute ter wereld.
Kortom, een plek op een uitstekende locatie. Maar wat nog belangrijker is, wij vinden het een heel lieflijk plekje, en zijn vastbesloten om er iets moois van te maken.

Plan B

Het is al weer twee weken sinds we iets van ons hebben laten horen, maar nu hebben we dan ook echt iets te melden: Plan B is in werking gesteld.
Het begon allemaal een week of drie geleden, we waren ’s avonds met Sjors en Mara wat door Robertson aan het wandelen, kwamen langs een makelaarskantoor en stopten om de advertenties die voor het raam hingen te bekijken. Even later komt er een persoon naar buiten, die ziet ons staan en vraagt of wij naar iets specifieks op zoek waren. Hij bleek de baas van het kantoor te zijn, en wij vertelden dat we op zoek waren naar een niet al te grote boerderij, liefst zo dicht mogelijk tegen de bergen. Hij vroeg onze telefoonnummers en zou contact opnemen. In Zuid Afrika betekent dat meestal dat je er dan verder niets meer van hoort, maar deze keer ging het anders. Hij belde twee dagen later, hij dacht iets te hebben gevonden en wilde er met ons naartoe gaan. Twee dagen later kwam hij ons ophalen en we gingen op weg naar de plek die hij voor ons in gedachten had. Het bleek inderdaad een prachtige plek te zijn, maar er zaten 2 redelijk grote problemen aan: het was veel te duur, en het was net verkocht.
Diezelfde makelaar is toen op zoek gegaan voor ons, en een paar dagen later nam hij ons mee naar een oud boerderijtje, een kilometer of twaalf buiten Robertson. Het lag in een dal wat bekend staat als “Klaas Voogds”. Wij waren al meermalen in die buurt geweest, want goede bekenden van ons hebben daar een botanische tuin en nog veel meer opgezet (http://www.soekershof.com/), en daar komen we regelmatig.
Het boerderijtje bestaat uit een meer als honderd jaar oud woonhuis (omgeven door een drietal zo mogelijk nóg oudere bomen), met muren van ruim een halve meter dik, en binnendeuren zo laag dat een persoon van gemiddelde lengte verschrikkelijk moet uitkijken. Dan is er een nog ouder, uit klei opgetrokken “waenhuys”, een wagen-huis, een soort garage uit de tijd dat er nog geen auto’s bestonden. Verder is er zo links en rechts het een en ander aan- en bijgebouwd, en als je alles bij elkaar optelt dan kom je uit op een huis met drie slaapkamers, een badkamer die weinig voorstelt, een grote garage, en nog een klein maar compleet gastenverblijf. We zijn misschien een kwartier binnengeweest en toen wisten we het al: hier is iets leuks van te maken! Het hele perceel is ongeveer 6,5 hectare groot, er hebben de afgelopen 25 jaar druiven op gestaan, maar die waren er net uitgehaald omdat ze te oud waren.
We hebben een bod gedaan en na een week van intensief onderhandelen is afgelopen donderdag is de koop besloten. Hier zijn een 2-tal foto’s van ons toekomstig onderkomen:






De aanvaarding is op 1 februari 2005. Dit was voor ons een belangrijk onderhandelingspunt, want ons huurcontract loopt op 25 februari 2005 af. Uiteindelijk is het gelukt, en we zijn er hartstikke blij mee!